جام جم آنلاین: دانشمندان آمریکایی مثانه ایجاد شده از سلولهای خود بیمار در شرایط آزمایشگاهی را در بدن او قرار دادند.
به گزارش BBC ، محققان دانشگاه ویک فارست کارولینای شمالی هفت عمل پیوند را انجام داده اند و در برخی از آنها اندام پیوندی تا سالها بعد بخوبی عمل کرده است.
این اقدام عنوان یک رویداد مهم در نظر گرفته شده است. این گروه تحقیقاتی در حال حاضر در تلاش است تا اندام های دیگری مانند قلب را با استفاده از همین تکنیک در آزمایشگاه رشد دهد.
بیماری مثانه در جریان مشکلات راه مثانه تا کلیه ممکن است روی دهد. معمولا درمان آن با جراحی انجام می شود اما مشکلاتی را در پی خواهد داشت.
در روش جراحی استاندارد پیوند بافتی از بخشی از روده کوچک یا معده برای ساختن مثانه صدمه دیده استفاده می شود.
تکنیک فوق عملکرد کلیه را حفظ می کند و مشکلات بی اختیاری ادرار را برطرف می سازد. اما بدلیل آنکه وظیفه روده کوچک جذب مواد مغذی و عملکرد مثانه دفع است ، بیمارانی که تحت این عمل قرار می گیرند مستعد مشکلاتی همچون پوکی استخوان ، افزایش خطر سرطان و سنگ کلیه می شوند.
در این مطالعه هفت بیمار مبتلا به یک نقص مادرزادی بنام میلومننگوسل که باعث ضعف عملکرد مثانه می شود مورد بررسی قرار گرفتند. محققان از این بیماران نمونه بیوپسی مثانه را گرفته و سلولهای عضلانی را جدا کردند و سپس سلولهای اختصاصی مثانه بنام اوروتلیال را جدا کردند و آنها را در شرائط آزمایشگاهی رشد دادند.
این سلولها روی یک اسکلت مثانه ای شکل ویژه قرار داده شدند و در مدت هفت تا هشت هفته رشد کردند.
محققان مثانه طراحی شده را با عمل جراحی به مثانه خود بیمار متصل نمودند و چهار تا پنج سال او را تحت نظر قرار دادند.
پس از این مدت دریافتند تکنیک فوق با استفاده از بافت روده بدون هیچ اثر بیمارگونه ای موجب بهبود عملکرد مثانه شد.
به گفته سرپرست این تحقیق این یک اقدام کوچک در راه چایگزین کردن بافت ها و اندام های صدمه دیده است و نشان می دهد که مهندسی بافت روش مناسبی است که امکا ن غلبه بر مشکلاتی از این نوع را به ما می دهد.
اما بهرحال پیگیری طولنی مدت لازم است تا از بی خطر وموثر بودن تکنیک اطمینان حاصل شود.